Beste meneer de bij,

Allereerst zou ik u gaarne bedanken voor de heerlijke honing die u sinds jaar en dag maakt. De zoetigheid doet mijn tenen soms krullen van plezier. Ondanks dat ik graag u producten consumeer heeft u waarschijnlijk al gemerkt dat ik toch afstand houd van u en uw maatjes. Ik denk dat dit een goede verstandshouding teweeg brengt. Ik val u niet lastig en hoeft u leven niet op te offeren om mij eens goed te steken. Toch vraag ik mij af waarom u mij laatst lede kwam opzoeken. Moest u het zich niet herinneren dat zal ik u geheugen eens opfrissen.

Het was zo'n drie dagen geleden en ik lag rusten te slapen toen ik abrupt wakker werd door een soort van gezoem. Een beetje mopperend en slaapdronken strompelde ik naar mijn bureau om mijn uurwerk te raadplegen. Het was nog maar 7 uur! Ik heb nog 5 uur slaap tegoed. Uit pure ergernis ging ik op zoek naar de bron van het gezoem. Er bleek één of ander insect tussen mijn gordijnen te zijn beland. Ik durfde de gordijnen niet op te doen want het beest kon dan wegvliegen. Plots zag ik het wandelen op mijn ruit. Toen ik zag dat het een angel in zijn bezit had wist ik zeker dat de gordijnen niet op zouden gaan. Het was nog te vroeg om het dood te kloppen want dan zouden de andere huisbewoners gewekt worden. Mijn besluit was dan maar om het beestje zijn gang te laten gaan. Na een tijdje stopte het gezoem de bij had namelijk een gaatje gevonden en was buiten geraakt. Driewerf hoera nog 5 uur slaap. Na zo'n 5 uurtjes werd ik weer wakker.

Ik zou graag hebben dat dit niet meer voorvalt meneer. Het is al 16 jaar gelukt om elkaar met rust te laten maar als u weer zo van die toeren gaat uithalen zou dat record wel eens verbroken kunnen worden.

mvg

Arsène Bromput