Raymond is begonnen aan zijn “laatste tour”. Hij trapte de concertreeks af in de Handelsbeurs waar de trouwe fans hem massaal opwachten. Met Raymond is het altijd een feestje en dat was het dit keer ook ondanks de rustige en ingetogen nieuwe cd.

De heel nieuwe cd werd gespeeld en ook nog wat oudere nummers zoals “Liefde voor Muziek”. Dit was volgens Van Het Groenewoud te danken aan de korte duur van het album. Zowel de oude als de nieuwe nummers werden enthousiast onthaald.
De avond begon met een ingetogen nummer maar al bij het 2de nummer kwam er een achtergrond koor bij om U tegen te zeggen. Dit achtergrond koor bestond uit Kommil Foo, Frank Van Der Linden, Admiraal Freebee en Jan Decleir. Dit superkoor, zoals je het wel mag noemen, kwam af en toe eens op. Zowel de admiraal als Frank Van der linden kwamen ook nog eens alleen Raymond begeleiden.

Er werd ook veel afgelachen want Van het Groenewoud had behoorlijk wat oneliners in petto voor het publiek. Zo was hij 1 nummer vooruit op de setlist en dat was volgens hem omdat hij altijd al vooruit was geweest op zijn tijd. De band bracht ook een klassiek Russisch stuk waarbij de zoon van Raymond zich uitdoste in een typische Russische hoed en begonnen te dansen. De sfeer zat er dus goed in.

Op het einde van de set vond het toppunt plaats. Het gospel liedje “Liefde Voor Muziek” werd meegezongen door het reeds vernoemde koor en het publiek deed ook lekker mee. Na het lied verliet Raymond het podium. Even later stond Warre Borgmans plots op het podium. Hij kwam ons meedelen dat Raymond geen bisnummers meer deed sinds dat hij getrouwd is. De band ging als tegenprestatie nog een disconummertje spelen. Meneer Borgmans verliet het podium en even later verscheen daar Raymond in een nogal dodgy roze pakje.

Na de bisnummers wenste Meneer Borgmans ons nog een prettige avond.

De verwachtingen bij Raymond waren groot. Het intieme schrok mij een beetje af maar de show zat vol ambiance en sfeer. De humor en de mooie liedjes zorgden voor een geslaagde avond.


Foto door Jim Bella

Dit doet mij heel hard denken aan die epische Disney liedjes. Vaak op het einde van de film komt er dan zo'n zot episch lied. Deze schot mag van mij ook wel eens zo'n nummer brengen.

Een tijdje geleden heb ik eindelijk de klassieker Grease gezien. De liedjes kende ik natuurlijk al langer maar het is er nu eens eindelijk van gekomen.


Vroeger wist ik weinig af van musicals maar langzaam aan begin toch een aardig lijstje van musicals gezien te hebben. En ze waren allemaal al goed. Grease is een komische film die je met catchy liedjes weer helemaal in de jaren 50 brengt. Naast de zeemzoete lovestory is er nog plaats voor een paar heel leuke grappen.

Ik heb net de schitterende film "la vita è bella" gezien. Ik was al langer fan van Roberto Benigni maar met deze film heeft hij toch een plaatsje in mijn favorieten kunnen veroveren. De film is zowel komisch als hartverwarmend met een bijzonder bitter einde. Een aanrader voor wie hem nog niet gezien heeft en wie hem al gezien heeft mag hem gerust nog eens bekijken.

Hieronder een heel grappig en warm moment in de film. Vader en zoon worden naar een concentratiekamp gestuurd en de vader maakt zijn zoon wijs dat het allemaal maar een spelletje is.



Een verdiende 10/10 voor deze film!