About Me
Bonjour tout le monde!
Dag beste lezers. Welkom op mijn blog! Als je opzoek bent naar diepgaande blogstukjes over actualiteit in Pakistan dan bent u aan het verkeerde adres. Hier schrijf ik al mijn onzin, geef tips, misschien zelfs een klein beetje actualiteit. Als dit enige interesse wekt moet u zeker mijn blog volgen. Veel leesplezier!
Ik stel mij ook even voor.
1) Muziekliefhebber en "muzikant"
2) Dromer
3) Filmfanaat
4) Schrijver (die had je niet zien aankomen hé)
5) Reiziger
Ik stel mij ook even voor.
1) Muziekliefhebber en "muzikant"
2) Dromer
3) Filmfanaat
4) Schrijver (die had je niet zien aankomen hé)
5) Reiziger
Blog Archive
Pagina's
Blogs die mij kunnen bekoren
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Volgers
Labels
- 3D (4)
- 50s en 60s (10)
- Alice In Wonderland (3)
- Alle gekheid op een stokje (9)
- Amsterdam (2)
- Black Dub (5)
- Bloggen (16)
- Bob Marley (1)
- Boudewijn De Groot (2)
- Buurman (4)
- Cabaret (4)
- Cactus Festival (1)
- Capitole Gent (3)
- Cartoon (1)
- Charlie Chaplin (3)
- Chico Marx (2)
- Chris Whitley (2)
- Concerten (22)
- Courteney Cox (3)
- Dakota Fanning (1)
- Damien Rice (2)
- De giftige pen van Arsène Bromput (4)
- Denzel Washington (1)
- Disney (4)
- Eddie Vedder (7)
- Edgar Allen Poe (1)
- Emile Hirsch (2)
- Eten en Drinken (2)
- Film (43)
- Fotografie (13)
- Frank Boeijen (3)
- Friends (6)
- Gabriel Rios (1)
- Gedicht (8)
- Genste Feesten (1)
- Gent (24)
- Gent Jazz (4)
- Grace Kelly (5)
- Groucho Marx (4)
- Handelsbeurs (5)
- Hans Teeuwen (5)
- Hans Teeuwen and The Painkillers (1)
- Harpo Marx (2)
- Harry Potter (3)
- Heath Ledger (2)
- Helena Bonham Carter (3)
- Humor (15)
- Humphrey Bogart (4)
- Into The Wild (2)
- Itunes (1)
- Jack White (1)
- Jacques Brel (3)
- Jennifer Aniston (3)
- Jimi Hendrix (2)
- Joanna Newsom (1)
- Joe Bonamassa (1)
- Johnny Cash (1)
- Johnny Depp (5)
- Kleinkunst (12)
- Kommil Foo (2)
- Kunst (4)
- Kurt Cobain (2)
- Last.fm (6)
- Laura Marling (2)
- Lauren Bacall (5)
- Let's try it in English (3)
- Lewis Carroll (3)
- Lijsten (12)
- Literatuur (20)
- London (9)
- Man On Fire (1)
- Marina and The Diamonds (2)
- Muziek (113)
- Natuur (8)
- Natuurramp (1)
- Nick Drake (2)
- Nirvana (1)
- NTG (1)
- Oasis (2)
- Onnozel geleuter (6)
- Op stap met Klaas Vaak (2)
- Oscar Wilde (1)
- PC (9)
- Pearl Jam (8)
- Pietje De Dood (8)
- Pixar (1)
- Queen (3)
- Quentin Tarantino (2)
- Quotes (6)
- Rafael Nadal (5)
- Recensie (28)
- Regina Spektor (1)
- Reizen (9)
- Réné Magritte (1)
- Reservoir Dogs (2)
- Roland Smeenk (1)
- S. Carmiggelt (1)
- School (25)
- Selah Sue (1)
- Series (1)
- Shirley Maclaine (5)
- Spanje (4)
- Stevie Ray Vaughan (1)
- Sweeney Todd (1)
- Teeuwen en Smeenk (2)
- Tennis (4)
- The Beatles (1)
- The Dark Knight (2)
- The Marx Brothers (4)
- Tim Burton (5)
- Tindersticks (2)
- Tom Waits (2)
- Tori Amos (2)
- Trixie Whitley (10)
- Tv (9)
- Verhaaltje (5)
- Vincent Price (2)
- voetbal (7)
- Vooruit Gent (3)
- Wallpapers (1)
- Wim De Craene (2)
- Wimbledon (2)
- WK 2010 (1)
- Youtube (66)
Bezoekers
zaterdag 7 januari 2012
Kampvuursfeer
De eindejaarsperiode is altijd feest! Enerzijds is het Kerstmis en het nieuwe jaar en anderzijds is Trixie Whitley weer in het land. Het jaar wordt steevast afgesloten of begonnen met een concert van Miss Whitley. Ze stond voor de tweede maal in de Handelsbeurs. Ik was er vorige keer niet bij maar deze keer had ik gelukkig wel kaarten. Het beloofde een schitterende avond te worden.
Als je de Handelsbeurs binnenwandelde was het even schrikken. De zaal had een heel nieuwe setting gekregen. Het podium stond rechts en daar rond stonden er allemaal stoelen. Helemaal vanachter in de zaal stonden de mensen rechten. Ik zette mij aan de zijkant van het podium wat later een uitermate goeie zet bleek. Mijn plaatsje was namelijk recht voor het trapje van het podium en recht voor de piano. Ik zag dus hoe Trixie het podium betrad en achter de piano kroop.
Na verlegen wat woorden gestameld te hebben opende ze haar set, zoals gewoonlijk, met ‘I can’t stand the rain/pieces’. Meteen werd je meegevoerd door de jazzy klanken van haar pianospel. Je kan haar zien mee wiegen op met de melodie en met haar hakken zorgde voor nog wat percussie. Haar vingers dansten over het klavier en toen kwam die souvolle stem er nog eens bij. Pure magie! De volgende drie nummers waren allemaal nieuwe nummertjes zoals ‘Fourth Corner’. Bij dit nummer kreeg ik kippenvel. Bij elk lied werd je meegezogen en dacht je dit is de performance van de avond, maar het volgende nummer was even goed en soms zelfs beter.
Het eerste deel van het optreden deed ze volledig solo. Eerst achter de piano en daarna met de gitaar in de hand. Tussen de nummers probeerde ze af en toe iets te vertellen maar dit liep niet altijd van een leien dakje. Whitley was namelijk, zoals altijd, vrij verlegen en mompelde vaak. Maar dit maakt deel uit van haar charme. Als ze je dan van je sokken blaast met het volgende nummer maalt niemand er meer om!
Het tweede deel van de show kwam er versterking voor Trixie. Er kwam een drum bij, een extra gitarist en haar nonkel kwam bass spelen. Na deze aanwinsten werd het geluid veel vettiger en ruiger. De muzikanten smeten zich echt helemaal en je kon zien dat ze zich amuseerden. Trixie stond mee te bewegen op haar eigen spel wat zorgde voor een leuk schaduwspel op het plafond van de Handelsbeurs.
Trixie excuseerde zich ook nogmaals dat haar plaat er nog niet was. Na haar laatste optreden, begin januari nog, trekt ze richting New York om daar de studio in te trekken. Ondertussen is er een live EP uitgebracht om de honger van de fans wat te stillen. Volgens Whitley zit er een klein schoonheidsfoutje in maar als je het met de mantel der liefde bedekt merk je er niets van.
Het eerste optreden van 2012 is alweer een topper. Trixie Whitley had het publiek bij elk nummer mee en met een krachtige set wist ze iedereen te boeien. Het ziet er naar uit dat de jonge artieste enkel maar aan fans wint en terecht!
PS: Er kunnen nog foto's veranderen of bijkomen. Als ik een filmpje vind zet ik het er ook zeker op.
Foto door Dominique Dierick
Als je de Handelsbeurs binnenwandelde was het even schrikken. De zaal had een heel nieuwe setting gekregen. Het podium stond rechts en daar rond stonden er allemaal stoelen. Helemaal vanachter in de zaal stonden de mensen rechten. Ik zette mij aan de zijkant van het podium wat later een uitermate goeie zet bleek. Mijn plaatsje was namelijk recht voor het trapje van het podium en recht voor de piano. Ik zag dus hoe Trixie het podium betrad en achter de piano kroop.
Na verlegen wat woorden gestameld te hebben opende ze haar set, zoals gewoonlijk, met ‘I can’t stand the rain/pieces’. Meteen werd je meegevoerd door de jazzy klanken van haar pianospel. Je kan haar zien mee wiegen op met de melodie en met haar hakken zorgde voor nog wat percussie. Haar vingers dansten over het klavier en toen kwam die souvolle stem er nog eens bij. Pure magie! De volgende drie nummers waren allemaal nieuwe nummertjes zoals ‘Fourth Corner’. Bij dit nummer kreeg ik kippenvel. Bij elk lied werd je meegezogen en dacht je dit is de performance van de avond, maar het volgende nummer was even goed en soms zelfs beter.
Het eerste deel van het optreden deed ze volledig solo. Eerst achter de piano en daarna met de gitaar in de hand. Tussen de nummers probeerde ze af en toe iets te vertellen maar dit liep niet altijd van een leien dakje. Whitley was namelijk, zoals altijd, vrij verlegen en mompelde vaak. Maar dit maakt deel uit van haar charme. Als ze je dan van je sokken blaast met het volgende nummer maalt niemand er meer om!
Het tweede deel van de show kwam er versterking voor Trixie. Er kwam een drum bij, een extra gitarist en haar nonkel kwam bass spelen. Na deze aanwinsten werd het geluid veel vettiger en ruiger. De muzikanten smeten zich echt helemaal en je kon zien dat ze zich amuseerden. Trixie stond mee te bewegen op haar eigen spel wat zorgde voor een leuk schaduwspel op het plafond van de Handelsbeurs.
Trixie excuseerde zich ook nogmaals dat haar plaat er nog niet was. Na haar laatste optreden, begin januari nog, trekt ze richting New York om daar de studio in te trekken. Ondertussen is er een live EP uitgebracht om de honger van de fans wat te stillen. Volgens Whitley zit er een klein schoonheidsfoutje in maar als je het met de mantel der liefde bedekt merk je er niets van.
Het eerste optreden van 2012 is alweer een topper. Trixie Whitley had het publiek bij elk nummer mee en met een krachtige set wist ze iedereen te boeien. Het ziet er naar uit dat de jonge artieste enkel maar aan fans wint en terecht!
PS: Er kunnen nog foto's veranderen of bijkomen. Als ik een filmpje vind zet ik het er ook zeker op.
Foto door Dominique Dierick
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten