Vandaag trok ik samen met mijn broer richting Gent om m'n zwaar verdiende ticket voor Gent Jazz te gaan kopen in De Fnac. Terwijl ik toch in Gent was kon ik even eens rond kijken voor een cadeautje voor m'n rapport.

Aangezien ik Gent eigenlijk van haar nog pluim ken liet ik mij leiden door de gids van dienst. Eerst de trein op maar aangezien er in Eke-City niet echt een station is moest ik m'n kaartje nog aan de conducteur gaan vragen. De conducteur was een oudje mannetje die duidelijk zijn job een warm hart toedraagt. Toen ik hem vroeg om een kaartje zei hij koelweg: "Later." Ok, niet dan. De heenreis was dus gratis.

Aangekomen in Gent nam m'n broer het voortouw. We namen een route via het Citadelpark omdat het daar rustig was daar bovenop kregen we nog eens schaduw.

De airco van de Fnac bracht aangename verkoeling na een "stevige wandeling". De tickets waren binnen. Op weg naar de Free Recordshop aan de overkant want laten we eerlijk zijn de Fnac is veel te duur. Ik heb Into The Wild van Eddie Vedder nog in de Free Record shop gekocht voor €8 terwijl hij in de Fnac voor zeker €16 te koop stond. In de Free Record Shop was ik aangenaam verrast toen ik zag dat er een actie 2cd = €15 aan de gang was. Ik kocht Rocky komt zo van Buurman en MTV Unplugged van Nirvana.

Daarna gingen we min of meer op de terugweg. Eerst even iets eten. Aangezien De McDonald’s het dichts bij was besloten we daar maar te gaan dineren. Dat betekent veel te zoute frieten en een te grote hamburger. Alleen de ijskoude cola bracht welgekomen verfrissing op een verder hete dag.

Langs de terugweg passeerden we menig boekenwinkel waar ik nog een verhalenbundel van Edgar Allen Poe kocht. Een schrijver waarvan ik al lang iets wou hebben. M'n broer sloeg nog een praatje met de uitbater over Carmiggelt. De verdere terugweg was heet. Gelukkig kwam de trein net toe toen we op het perron stapte. Zoals gewoonlijk in Gent stapten er ook een paar rare figuren op. Toen we een tussenstop maakten in De Pinte kwam er een kwieke conducteur mij om m'n kaartje vragen. Ik dacht bij mezelf: "Mot da nou echt". De terugreis was dus wel betalend. Terug thuis in Eke-City werd er koude Cola bij de vleet gedronken.